Osmanlı’da bedestende dükkân açmak isteyen birinin önce güvenilir biri olup olmadığına bakılırdı. Ahîler, sadece sermayeye değil, kişinin ahlâkına, borcuna sadakatine, çevresiyle olan ilişkisine dikkat ederdi. Çünkü ticaret sadece mal satmak değil, güven vermekti. Bugün bu yapı kalmadı. Piyasada kimin nasıl kazandığına değil, ne kadar kazandığına bakılıyor.Kazananın, doğru yaptığı varsayılıyor.Kaybeden, kendi hatasında boğuluyor.Ve giderek daha fazla insan, yalnızlaşıyor.