Ben bir çeşmeyim.Suyum yüzyıllardır akar.Bir taş ustasının ellerinden doğdum; zamanla şekillendim, yosunla süslendim, sessizlikle olgunlaştım.Nice kış gördüm, nice bahar…Güneş beni ısıttı, rüzgâr okşadı.Ama en çok insanlara baktım. İlk günlerimde önümde kuyruklar olurdu.Testisini taşıyan kadınlar, elinde bakracıyla koşan çocuklar…Kimi su alırdı, kimi içmeden önce bir dua ederdi.Bir gün, incecik bir kız çocuğu geldi.Küçüktü. Ellerini gözlerinin önüne

Güven Söylemez’in öyküsü, Türkiye’nin ekonomik tarihine derin bir iz bırakmış olan 2001 ekonomik krizinin bireyler ve işletmeler üzerindeki etkilerini çarpıcı bir şekilde gözler önüne seriyor. 1973 yılında Ankara’da ayakkabı tamircisi olan babasının yanında çırak olarak mesleğe adım atan Söylemez, yıllar içinde önce kalfa, ardından usta olmuş ve nihayetinde babasıyla birlikte büyük bir ayakkabı fabrikası kurmuştur.